Foto’s leggen de geschiedenis vast, maar soms wordt iets eerder geschiedenis dan ik verwacht. Vorige week kreeg ik het verdrietige bericht dat Jan de Jong in zijn slaap was overleden. Ik interviewde hem rond de zomer; de ‘laatste boer van Papendrecht’ leefde in het huis van zijn ouders een geheel eigen leven, voor een groot deel zelfvoorzienend en omringd door de bloemen en de dieren waar hij met hart en ziel voor zorgde.
Voor het maken van de foto’s ging ik langs bij zijn stukje land aan de N214, tussen Wijngaarden en Bleskensgraaf. Daar melkte hij met de hand zijn roodbonte koeien. Het was toen al een beeld waarvan je wist: dit is historisch. Maar ik had nooit kunnen vermoeden dat het het laatste seizoen was dat De Jong dit nog zou doen.
Ondanks dat ik hem niet goed kende, was ik er toch even stil van. Hij had indruk op me gemaakt met zijn eenvoudige manier van leven én zijn blijmoedige en welbespraakte inslag. Een man die oprecht genoot van het buitenzijn en het boerenleven én de sociale contacten die hij had als melkcontroleur in de streek. De Alblasserwaard is een markante man verloren. Ik ben dankbaar dat ik hem nog heb mogen leren kennen.