Reclamemateriaal, het wordt door vele bedrijven en andere organisaties ingezet om de naamsbekendheid te vergroten. Jaarlijks gaan er honderdduizenden pennen, stickers, keychords, ballonnen, notitieblokjes en andere spullen die we éigenlijk helemaal niet zo hard nodig hebben doorheen. De overgrote meerderheid levert binnen de kortste keren helaas een bijdrage aan de toch al tamelijk overzichtelijke afvalberg in ons land.

Daarom deed het me deugd om zaterdag tijdens de rommelmarkt in Hoogblokland te zien dat sommige items toch een langer leven beschoren zijn. Dit petje van de Rabobank is ongetwijfeld niet afkomstig uit de publiciteitscampagne die de pr-medewerkers van de bank voor 2021 hadden uitgedacht. Het dient blijkbaar al jaren als bedekking van het hoofd van deze vrijwilligster van de markt. Zo kan het gelukkig dus ook!

Onlangs sprak mijn gewaardeerde collega Anne Marie Hoekstra theologe Anne Marije Baars uit Bleskensgraaf. Min of meer gedwongen door een burn-out ging ze nadenken over de gehaaste manier van leven die we gewoon zijn gaan vinden, over onszelf uitputten en de aarde uitputten. Het werd een boek. Het volledige interview met haar staat donderdag in Het Kontakt. Een aanrader!

Dat de Alblasserwaardse molens zich uitstekend lenen om vastgelegd te worden voor het nageslacht, onderschrijf ik al jaren van harte. Deze week ondervond ik dat ook in vroeger tijden die mening door anderen gedeeld werd. Voor het eerst hoorde ik van het bestaan van kunstschilder Jan van Vuuren, in 1871 geboren in Molenaarsgraaf. Hij verhuisde later naar de Veluwe en bouwde daar een aanzienlijk oeuvre op.

Maar hij legde ook de molens in zijn geboortedorp vast op het doek, in de impressionistische stijl waarin hij schilderde. Op bovenstaand schilderij is volgens mij de Middelmolen te zien, met op de achter grond nog net de toren van de hervormde kerk van Molenaarsgraaf. Hieronder nog een schilderij van Van Vuuren, van een andere molen in Molenaarsgraaf. Weet iemand wellicht waar deze gestaan heeft?

Toch mooi dat in het tijd van overvloedige digitale communicatie deze boodschap op een ouderwetse manier wordt gebracht. Het bord was afgelopen week te zien in Nieuw-Lekkerland!