‘s Avonds fotograferen bij een brandweeroefening is niet gemakkelijk. De verlichting is beroerd en de reflecterende onderdelen van de brandweervoertuigen en -pakken maken flitsen ook tot een uitdaging. Desondanks was ik wel gelukkig met bovenstaande foto. Het deed mij denken aan de middeleeuwse sages, waarbij een koene ridder een beeldschone prinses bevrijdt van een vuurspuwende draak.

In dit geval was de vuurspuwende draak een brandende boerderij aan de Bovenkerkseweg in Giessenburg en werd de rol van de ridder ingenomen door een viertal brandweerlieden, die op de meest zorgvuldige en galante wijze de jongedame naar beneden hielpen. Het was mooi om te zien hoe betrokken deze vrijwilligers zijn bij hun werkzaamheden. Daarom via deze virtuele weg een dankbetuiging voor al die brandweermannen en -vrouwen, die 24 uur per dag klaarstaan om in geval van nood uit te rukken!

Dat het spelende jochie in een volwassen man graag nog af en toe de kop opsteekt, moge bekend zijn. Ik ondervond dat afgelopen week toen ik op bezoek bij Vlot Logistics dit geschenk meekreeg. Nee, ik breng geen middagen meer door met speelgoedvoertuigen, maar ik was er toch oprecht en in een bepaalde zin kinderlijk blij mee.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat zo'n geschenk vervolgens toch stof gaat verzamelen, dus ik heb inmiddels een bestemming gevonden waar deze vrachtwagen met vreugde zal worden ontvangen!

Wachtend op de pont bij Bergambacht om terug te varen naar de Alblasserwaard trof me dit beeld: een aantal achtergelaten fietsen, die vergeefs wachten op hun eigenaren en inmiddels overwoekerd raken. Wonderlijk; een ijzeren ros is toch niet iets dat je vergeet, want hoe kom je anders thuis?